Giving Thanks and presents

Hallo allemaal,

Na een week vol leuke gebeurtenissen (en natuurlijk ook werk) is het weer tijd voor een update!

Donderdag was het tijd voor een typisch Amerikaanse feestdag die we natuurlijk vooral van de Amerikaanse films en series kennen (denk Joey en de kalkoen..). Inderdaad, het was Thanksgiving. Via een vriend van Aly waren we uitgenodigd om een diner bij te wonen bij een echte Amerikaanse familie op het platteland van Georgia. Natuurlijk was Aly een uur te laat om ons op te halen, maar dat hadden we al verwacht. Het weer was erg lekker en de zon scheen volop. Met z’n vieren in de pimp-my-ride waardige Toyota van Aly was wel erg warm! Na een uurtje door Georgia gecrosst te hebben, kwamen we aan in het plaatsje Dallas. Het familiediner zou plaatsvinden in de kerk van de oom van Andy (een vriend van Aly). Bij aankomst stonden de tafels en stoelen al opgesteld en de zus en moeder van Andy legden de laatste hand aan het buffet. Als ik dit zo schrijf, hebben jullie natuurlijk allemaal een beeld van zo’n typische Amerikaanse familie. Ik kan jullie bevestigen, het is waar. Ten eerste, wij voelden ons allemaal extreem dun vergeleken bij de meeste familieleden. Ten tweede, je moest veel moeite doen om het Southern accent te ontcijferen. En tot slot, het zijn zeer gelovige mensen (Hallelujah, Praise the lord!). We waren dan natuurlijk ook wel in een kerk.

Voor het diner begon werd ons eerst het verhaal van Thanksgiving verteld (iets met kolonisten die het eerste jaar dat ze in Amerika waren moesten bikkelen en toen het beter ging waren ze daar dankbaar voor en ook nog iets met vijf maiskorrels) en een/het Thanksgiving lied werd gezongen. Na een voorbede van de oom die voorganger is in de kerk, kon het diner beginnen.
Het diner zelf bestond natuurlijk uit kalkoen, aardappelpuree, wat groenten en de vele bijgerechten zoals mac and cheese en yam puree. Onder andere door de Friends aflevering dacht ik dat de kalkoen altijd met een vulling (stuffing) geserveerd wordt. Maar hier in het zuiden doen ze blijkbaar anders en serveren ze het bij de kalkoen (dressing). Het eten was allemaal lekker, maar wel redelijk zwaar (zoals ik al schreef is het lokale eten vet en zoet). Natuurlijk mocht het toetjesbuffet met o.a. pumpkin pie en carrot cake niet ontbreken!

Het was erg gezellig en vooral leuk om deze traditie eens mee te maken. Natuurlijk was het ook ontzettend aardig dat deze familie zeven wildvreemden uitnodigde!

Na Thanksgiving komt … Black Friday! Thanksgiving valt altijd op donderdag en is dus een lang weekend voor de meeste Amerikanen. En wat doen Amerikanen dan … winkelen (vooral voor kerstcadeaus)! Daarnaast staat deze dag bekend om de hoge kortingen die worden gegeven en het feit dat de winkels vanaf middernacht open zijn. Aly ging met een aantal vrienden naar het Outlet centre om van 0.00 tot 7.00 allemaal goede deals te kunnen scoren.

Tijdens het weekend hebben we het rustig aan gedaan, wat gewerkt en nog wat dingen geboekt voor onze vakantie.

En maandag was het dan zo ver .. Bob was jarig (hiep hiep hoera!). Om deze eerste verjaardag in het buitenland zonder familie en vrienden toch memorabel te maken besloten we wat leuks te doen. Natuurlijk had ik zondagavond geheel volgens Alons-tradities ‘Vanavond is de avond’ gezongen en Bob met cadeaus besteekt (bestoken?). Maandagmiddag gingen we dus naar het Georgia aquarium en naar World of Coca Cola. Beide attracties waren leuk, maar het aquarium iets leuker. De opzet is anders dan bij de meeste aquaria; ze hadden verschillende zones: tropische zee, rivieren, poolzeeën, etc. Het aquarium staat bekend om het enorme oceaan-aquarium (24 miljoen l) met daarin onder andere 4 walvishaaien en mantaroggen.
[Natuurlijk is het wel zo dat die beesten eigenlijk gewoon in een oceaan moeten zwemmen.]
Desalniettemin was het zeer indrukwekkend. De grootste mantarog heeft een spanwijdte van 5(!) meter en de grootste walvishaai (de grootste vissoort) zo’n 6 meter. Daarnaast hadden ze ook nog beluga’s, pinguins en zeeotters.

Bij de pinguins hadden ze een tunnel gemaakt waar je door heen moest om bij een koepel uit te komen die midden in het verblijf van de pinguins stond. Nu was die tunnel zo gemaakt dat het voor vierjarigen een eitje was om er doorheen te lopen (echt iets voor Tijn!). Voor oudere mensen en vooral ouders met peuters leek het meer op een hindernisbaan. (Cu Chi tunnel flashback!). Het resultaat is wel dat je op 20 cm afstand van een pinguin staat (met plexiglas er tussen, natuurlijk).

’s Avonds zijn we nog gaan eten bij Baraonda, het Italiaanse restaurant onder in ons gebouw. Na deze geslaagde dag was het tijd voor de vier laatste werkdagen van Bob en Kristel in Atlanta.
Vrijdag gaan we voor het laatst eten met Aly, Ahmad, Laura en Sorian en mijn huisraad afgeven bij Cerag (een Turkse assistent professor uit Rotterdam die voor een sabattical naar Atlanta komt). Zaterdag vertrekken we dan voor onze twee weken vakantie richting Savannah (GA) en daarna naar Florida.

Natuurlijk hebben we weer hoogkwalitatieve foto's gemaakt. Te vinden op: http://picasaweb.google.com/Kristel.Hoen/ThanksgivingBobSVerjaardag?authkey=Gv1sRgCPeHr5bWtMuHygE&feat=directlink

Tot de volgende update!

Bob en Kristel